Samuel Eto’o urodził się 10 marca 1981 roku w Nkon. W przeciwieństwie do innych największych gwiazd futbolu, Eto’o rozpoczął karierę klubową dopiero w wieku piętnastu lat, gdy do jego rodzinnego miasta zawitał poszukiwacz talentów wysłany do Afryki przez Real Madryt. Swoją przygodę z europejska piłka rozpoczynał w Realu Madryt (1996/97). Jednak w Madrycie nie poznano się na talencie Eto’o. Od razu jednak został on wypożyczony do Leganes, drugoligowej hiszpańskiej drużyny. Kameruńczyk reprezentował swój kraj na Mistrzostwach Świata w 1998 roku i był najmłodszym zawodnikiem turnieju. Miał 17 lat i 3 miesiące.
Gdy skończyło się jego wypożyczenie w Leganes, Galaktikos postanowili wysłać go do innej drużyny, tym razem trafiło na Espanyol. W Barcelonie występował w sezonie 1998/99, po czym znów wrócił do Kastylii. Niechciany w Madrycie został po raz kolejny wypożyczony - tym razem do Mallorki - gdzie grał aż do wygaśnięcia kontraktu z Realem. W trakcie całego pobytu w Majorce Sammy zdołał strzelić 69 goli, w tym kilka swojemu klubowi, Realowi Madryt.
Przed rozpoczęciem sezonu 2004/05 Eto’o trafił pod lupę F.C. Barcelony. Po długim okresie negocjacji z RCD Mallorcą i Realem Madryt, który posiadał część karty gracza, podpisał kontrakt na 24 miliony euro i stał się pierwszym Kameruńczykiem grającym w pierwszym zespole Blaugrany. Sammy stał się prawdziwym koszmarem Florentino Pereza, prezydenta klubu z Bernabeu. Nie dość, że strzelał bramki ”Królewskim” grając w barwach RCD Mallorci, to jeszcze przeszedł do największego rywala ekipy z Kastylii, FC Barcelony.
Podczas fetowania Mistrzostwa Hiszpanii w sezonie 2004/05, Sammy na Camp Nou podczas wielkiej fiesty powiedział: "Madrid, cabron, saluda al campeon", czyli tłumacząc na polski: "madrycka świnio pokłoń się mistrzowi". Na następny dzień Samuel postanowił jednak przeprosić wszystkich kibiców i członków klubu z Barnabeu, tłumacząc się, że było to wywołane wielkimi emocjami.
W sezonie 2004/05 Eto’o był kluczowym graczem Barcelony. Strzelał bramki jak na zawołanie, lecz brakowało jednego trafienia by być ‘Pichichi’ i zdobyć ‘Złotego Buta’. Rok później Samuel mógł świętować zdobycie tytułu 'Pichichi'. Z Blaugraną zdobył wszystko, co tylko można w klubowej piłce nożnej (3 mistrzostwa Hiszpanii, 2 razy Liga Mistrzów, Puchar Króla, 2 Superpuchar Hiszpanii). Warto wspomnieć, iż 20 października 2007 roku otrzymał hiszpańskie obywatelstwo. W sezonie 2008/2009 w III rundzie kwalifikacji LM strzelił dwie bramki Wiśle Kraków (4:0).
W lipcu 2009 r. przeszedł do włoskiego Interu Mediolan. W nowej drużynie zadebiutował 30 lipca tego samego roku w sparingowym meczu z AS Monaco. Kameruńczyk spędził w Interze dwa sezony, w których znów sięgnął po wiele trofeów, a stało się to możliwe przede wszystkim dzięki Jose Mourinho, który zbudował świetny zespół oparty właśnie na Samuelu Eto’o. W pierwszym sezonie udało się sięgnąć po potrójną koroną, a w sezonia 2010/2011 po Klubowe Mistrzostwo Świata. Po dwóch latach gry we Włoszech i strzeleniu w 101 występach 53 goli, Kameruńczyk zdecydował się poszukać nowych wyzwań.
23 sierpnia 2011 Anżi Machaczkała potwierdziła, że oba kluby osiągnęły porozumienie w sprawie transferu. Według informacji Kameruńczyk był najlepiej zarabiającym piłkarzem świata z kontraktem wartym ok. 15-20 mln euro rocznie. W nowej drużynie zadebiutował 27 sierpnia 2011 w spotkaniu z FK Rostów. Pojawił się na boisku w 58 min., a w 80. min. zdobył wyrównującego gola. W grudniu 2011 piłkarska federacja Kamerunu zawiesiła Eto'o na 15 spotkań, karząc go tym samym za udział w strajku reprezentantów Kamerunu, który doprowadził do odwołania towarzyskiego meczu z Algierią 15 listopada 2011. Zawieszenie piłkarza wywołało falę krytyki ze strony władz państwowych Kamerunu, co spowodowało zmniejszenie kary przez tamtejszą federację piłkarską z piętnastu do czterech meczów. Problemy zaczęły dosięgać klub piłkarza – Anżi. Nagle właściciele przestali wydawać fortunę na nowych piłkarzy i ich płace. Od razu też Eto’o wykorzystał tą sytuację, by znów móc współpracować z Portugalczykiem Mourinho. Tym razem w angielskiej Chelsea. 29 sierpnia Eto'o podpisał roczny kontrakt z londyńską Chelsea. 14 września zadebiutował w meczu ligowym przeciwko Evertonovi.
We wrześniu 2013 roku po grupowym zwycięstwie w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 nad reprezentacją Libii niespodziewanie Eto'o przekazał informację kolegom, że kończy grę w barwach narodowych. Jak twierdzi sam Eto'o przyczyną takiego zachowania były sprawy rodzinne. W październiku 2013 roku po wielkich namowach prezydenta Kamerunu Paul Biya, Eto'o powrócił do reprezentacji narodowej, na mecz barażowy o Mistrzostwa Świata, przeciwko reprezentacji Tunezji.